ارزیابی عملکرد و شاخص های سودمندی در کشت مخلوط جو و ماشک گل خوشه ای

این تحقیق به منظور بررسی اثر آرایش­های مختلف کشت بر عملکرد علوفه­ای جو و ماشک گل­خوشه­ای در کشت مخلوط و کشت خالص و ارزیابی سودمندی زراعی و اقتصادی کشت مخلوط اجرا شد. آزمایش به صورت طرح بلوک­های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار در مزرعه  تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز واقع در اراضی کرکج در هشت کیلومتری تبریز در سال 1388 به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل کشت خالص جو و ماشک گل­خوشه­ای، کشت مخلوط افزایشی به ترتیب ماشک گل خوشه­ای: جو در نسبت­های 100:15، 100:30 و 100:45 و کشت مخلوط جایگزین به ترتیب ماشک گل­خوشه­ای: جو در نسبت­های 2:1، 3:1 و 4:1 بودند. نتایج نشان دادند که بیش­ترین میزان عملکرد علوفه خشک مربوط به تیمار افزایشی 100:15 بود. بیش­ترین سودمندی کشت مخلوط (ia) متعلق به تیمار افزایشی 100:15 برابر 41/4 بدست آمد. محاسبه نسبت برابری زمین (ler) نشان داد که در کشت مخلوط 100:30 میزان عملکرد محصول 32 درصد  بیشتر از تک کشتی است (32/1= .(lerبالاترین مجموع ارزش نسبی (rvt) نیز در تیمار کشت مخلوط افزایشی 100:30 برابر 14/1 بود. همچنین بیشترین مقدار علوفه خشک از تیمار افزایشی 15 : 100 به دست آمد که به مقدار 7030 کیلوگرم در هکتار بود. با استفاده از نتایج این آزمایش می­توان گفت که برای تولید علوفه خشک، روش کشت مخلوط افزایشی بر روش کشت مخلوط جایگزینی و کشت خالص جو و ماشک گل­خوشه­ای برتری دارد.